Σάββατο, Ιανουαρίου 21, 2012

Οι απαραίτητες βιταμίνες για την καλή λειτουργία του οργανισμού

Ασπίδα» ενάντια σε πολλές νόσους αλλά και σε προβλήματα υγείας, μπορεί να αποτελέσει μια διατροφή πλούσια σε βιταμίνες και … μέταλλα.

Το καλύτερο είναι να ακολουθούμε μια ισορροπημένη διατροφή που θα περιέχει μια ευρεία γκάμα βιταμινών και μετάλλων, αλλά αυτό λίγοι το κάνουν. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία του οργανισμού.

Ακολουθεί ένας σύντομος οδηγός με όλες αυτές τις απαραίτητες ουσίες και τις τροφές με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αυτές:

-Καροτίνη Β. Βρίσκεται στα καρότα, στις γλυκοπατάτες και στις πράσινες πιπεριές. Μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στον οργανισμό που είναι σημαντική για την όραση, για το δέρμα και για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.

-Ασβέστιο. Βρίσκεται επί των πλείστων στα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως το γάλα, το γιαούρτι και το τυρί. Βοηθά στη διατήρηση υγιών οστών αλλά και στην πρόληψη της οστεοπόρωσης. Τα συμπληρώματα δεν είναι κακή ιδέα εάν δεν σας αρέσουν καθόλου τα γαλακτοκομικά. Μπορείτε όμως να τα παραλείψετε σε περίπτωση που έχετε πέτρα στα νεφρά ή αν είστε γυναίκα άνω των 70 ετών. Μην πάρετε πάνω από 500mg τη φορά και συνδυάστε τα με βιταμίνη D για να απορροφηθεί καλύτερα το ασβέστιο.

-Φολικό οξύ. Αποτρέπει ανωμαλίες του νευρικού συστήματος και βρίσκεται στα δημητριακά, στα πράσινα λαχανικά, στα όσπρια, στον χυμό των εσπεριδοειδών, στο ψωμί και στα ζυμαρικά. Το φολικό οξύ καταπολεμά τον καρκίνο, τις καρδιακές παθήσεις και τις ψυχικές ασθένειες.

-Σίδηρος. Μπορεί να μην αγαπάτε τις τροφές που είναι πλούσιες σε σίδηρο, όπως το συκώτι και τα εντόσθια, αλλά είναι απαραίτητος για την καλή λειτουργία των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Προσπαθήστε να πάρετε σίδηρο από διαιτητικές πηγές όπως από τα άπαχα κρέατα, τα θαλασσινά, τους ξηρούς καρπούς, και τα πράσινα λαχανικά. Εάν πάσχετε από αναιμία ίσως χρειαστεί να πάρετε συμπλήρωμα.

-Πολυβιταμίνες. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορεί να βοηθήσουν στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού. Ωστόσο μία μεγάλη μελέτη του 2009, δεν βρήκε ευεργετικά αποτελέσματα από τη χρήση πολυβιταμινών αλλά ούτε και προστασία από τον καρκίνο του μαστού.

-Κάλιο. Μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση. Η μπανάνα, οι σταφίδες, τα πράσινα λαχανικά, τα πορτοκάλια αλλά και το γάλα περιέχουν ποσότητές του.

-Σελήνιο. Το σώμα χρειάζεται μόνο μικρές ποσότητες από το αντιοξειδωτικό αυτό. Περιέχεται στα κρέατα, στα θαλασσινά, στα αυγά και στο ψωμί. Μία μελέτη διαπίστωσε ότι η κατανάλωση 200mg ημερησίως, μείωσε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, του παχέος εντέρου, αλλά και του πνεύμονα.

-Βιταμίνη C. Υπάρχει άφθονη στα εσπεριδοειδή, στα μούρα, στο μπρόκολο, στις πράσινες πιπεριές. Μία τελευταία μελέτη έδειξε ότι η τακτική λήψη βιταμίνης C, είναι ασπίδα για το κρυολόγημα.

-Βιταμίνη D. Βοηθά στην αφομοίωση του ασβεστίου από τον οργανισμό. Είναι απαραίτητη για την καλή υγεία των οστών, ενώ ορισμένες έρευνες έδειξαν ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 1 και 2 αλλά και σκλήρυνσης κατά πλάκας.

-Βιταμίνη Ε. Περιέχεται στο λάδι, στα φιστίκια, στα αυγά, στα δημητριακά, στα φρούτα και στα πράσινα λαχανικά.

Ροχαλητό… τέλος

Κοιμάστε και ροχαλίζετε; Το ροχαλητό δεν είναι μόνο μία απλή ενόχληση, η οποία μόνο ευχάριστη δεν μπορεί να είναι … για τους γύρω σας.

Ακολουθήστε λοιπόν τους τρόπους αντιμετώπισής του για να μην είναι αναγκασμένοι και οι γύρω σας να σας υπομένουν.
Αρχικά να θυμάστε ότι πρέπει να αποφύγετε τη χρήση αλκοόλ και φαρμάκων που μειώνουν την αναπνοή. Καλό είναι να κόψετε το κάπνισμα ή να το μειώσετε. Πρέπει να προσέχετε και τις ποσότητες του φαγητού που καταναλώνετε και να θυμάστε ότι πρέπει να γυμνάζεστε.

Εάν μάλιστα ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν παραπανίσια κιλά, χάστε βάρος. Προσπαθήστε να αλλάξετε και τρόπους που εφαρμόζετε όταν κοιμάστε. Δηλαδή να σηκώνετε το κεφαλάρι του κρεβατιού σας και να μην χρησιμοποιείτε πολλά μαξιλάρια. Μην ξεχνάτε πάντως να έχετε ανοιχτό κάποιο παράθυρο για να μπαίνει στο χώρο αέρας. Εάν πάλι δεν τα καταφέρνετε, δουλειά κάνουν και τα αυτοκόλλητα που υπάρχουν στο εμπόριο.

To κάπνισμα παράγοντας στυτικής δυσλειτουργίας

Το κάπνισμα είναι η πιο κοινή συνήθεια που συνδέεται με την ανάπτυξη στυτικής δυσλειτουργίας. Παρά το ό,τι οι καπνοβιομηχανίες … στις διαφημιστικές εκστρατείες τους επιχειρούν να συνδέσουν τον ανδρισμό ή την ενηλικίωση με το τσιγάρο, οι καπνιστές παρουσιάζουν σε νεαρότερες ηλικίες προβλήματα στύσης, λόγω της τοξικής δράσης του καπνού στα αγγεία του πέους. Δυστυχώς, λόγω ελλιπούς πληροφόρησης η πραγματικότητα αυτή δεν είναι αντιληπτή στο ευρύ κοινό, στην Ελλάδα.

Οι μηχανισμοί ανάπτυξης στυτικής δυσλειτουργίας στον καπνιστή είναι σύνθετοι. Ο άκαυστος καπνός περιέχει νικοτίνη, καρκινογόνες ουσίες και τοξίνες, με την καύση όμως οι βλαπτικές ουσίες σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες πολλαπλασιάζονται λόγω της εξαέρωσης, της πυρόλυσης της πυροσύνθεσης του καπνού και των άλλων χημικών προσθέτων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των διαφόρων ειδών τσιγάρου. Η νικοτίνη, η κύρια εθιστική ουσία στο τσιγάρο, αποδίδεται πολύ γρήγορα στον εγκέφαλο και προκαλεί εξάρτηση. Οι εθισμένοι στην νικοτίνη καπνιστές ρυθμίζουν αυτόματα την πρόσληψη νικοτίνης βάσει των επιπέδων της στο αίμα καπνίζοντας όταν απαιτείται ώστε να προκληθούν τα ψυχοδραστικά αποτελέσματα της νικοτίνης και να αποφευχθούν τα συμπτώματα στέρησης.

Το κάπνισμα αλλοιώνει τα επίπεδα μονοξειδίου του αζώτου, το ενδοθήλιο και την ελαστικότητα των αγγείων του ανδρικού γεννητικού συστήματος και προάγει την ανάπτυξη δυσλειτουργίας του ενδοθηλίου. Αυξάνει τα επίπεδα του ινωδογόνου, μιας μεταβλητής που έχει συνδεθεί με αυξημένη επίπτωση αθηρωμάτωσης των αγγείων που τροφοδοτούν το ανδρικό γεννητικό σύστημα. Υπάρχει πολλαπλή αλληλεπίδραση του καπνίσματος με άλλους παράγοντες που προάγουν την γήρανση και την αθηροσκλήρυνση των αγγείων όπως η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο.

Σύμφωνα με μελέτες η δυσμενής επίδραση του τσιγάρου συνδέεται τόσο με τον αριθμό των τσιγάρων που καταναλώνονται όσο και με την διάρκεια του καπνίσματος. Σύμφωνα με έρευνες οι καπνιστές έχουν διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας συγκριτικά με τα άτομα που δεν κάπνισαν ποτέ. Η δυσμενής επίδραση του τσιγάρου είναι περισσότερο εμφανής στην δεκαετία σαράντα – πενήντα με τους μη καπνιστές να εμφανίζουν στυτικά προβλήματα σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Επιπρόσθετα το κάπνισμα αναστέλλει την απελευθέρωση μονοξειδίου του αζώτου από κύτταρα του φυσιολογικού ενδοθηλίου και από χολινεργικές παρασυμπαθητικές και μη αδρενεργικές μη χολινεργικές οδούς, που κινητοποιούνται κατά την διάρκεια της στύσης, μετά την χορήγηση ορισμένων θεραπευτικών σκευασμάτων. Έτσι το κάπνισμα μειώνει την αποτελεσματικότητα ορισμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων, που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση του προβλήματος.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τα φάρμακα εναλλακτικής ιατρικής

Τα φάρμακα της εναλλακτικής ιατρικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπληρωματικά σε νοσήματα, στα οποία η συμβατική φαρμακολογική αντιμετώπιση απαιτεί υψηλές … δόσεις χημικών φαρμάκων και συντελούν στην μείωση της δοσολογίας τους.

Εφαρμόζονται επίσης εναλλακτικά σε νοσήματα, στα οποία οι παρενέργειες από την μακροχρόνια χρήση του χημικού φαρμάκου υπερβαίνουν το όφελος. Βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες, οι οποίες δεν αποτελούν νοσηρές καταστάσεις, όπως είναι η εμμηνόπαυση. Συντελούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως είναι η πολυφαρμακία, η αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά, οι τοξικές παρενέργειες φαρμάκων.

Παράλληλα όμως, οι εναλλακτικές θεραπευτικές πρακτικές, δεν δύνανται να εφαρμοστούν καθολικά σε όλους τους ασθενείς και σε όλες τις ασθένειες.

Οι εναλλακτικές θεραπείες δρουν ελάχιστα ή καθόλου όταν υπάρχει έντονη λειτουργική διαταραχή του αμυντικού συστήματος, η οποία οφείλεται σε σημαντική φθορά του χρόνου, σε ανθυγιεινή ζωή και καταχρήσεις, σε κακή κληρονομικότητα, σε σοβαρούς ψυχολογικούς παράγοντες ή σε σοβαρό χρόνιο νόσημα, σε περιπτώσεις μάλιστα σοβαρής αλλοίωσης του οργανισμού όπως σε ορισμένα καρκινώματα, η υποκατάσταση της χημικής θεραπείας από εναλλακτικές πρακτικές, μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Τι πρέπει επίσης να γνωρίζετε:

Οι εναλλακτικές θεραπευτικές πρακτικές, δρουν φυσικά, πιο βαθμιαία από το χημικό φάρμακο και σε βάθος, γεγονός που απαιτεί συχνά περισσότερο χρόνο από το χημικό φάρμακο για την εμφάνιση ορατών αποτελεσμάτων, ενώ χρειάζονται αρκετές φορές υψηλού βαθμού διατροφική πειθαρχία ή αλλαγές σε ορισμένες συνήθειες της καθημερινότητας. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, υπάρχει παροδική επιδείνωση ορισμένων συμπτωμάτων.

Η εναλλακτική θεραπεία απαιτεί συνήθως πιο στενή κλινική παρακολούθηση, γιατί τροποποιείται με δυναμικό τρόπο, ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση του αμυντικού συστήματος και των συμπτωμάτων.

Η εναλλακτική θεραπεία δεν δρα στο σύμπτωμα, αλλά συνολικά στον οργανισμό, λόγω δράσεων στην ικανότητα άμυνας του οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι έχει ολιστικούς στόχους, επιδρά συνολικά στον οργανισμό, έτσι ώστε να είναι καλύτερα.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 20, 2012

Αποφύγετε τις «δίαιτες-αστραπή»

Το διαπιστωμένο πολλές φορές φαινόμενο, χάνω-ξαναπαίρνω γρήγορα τα χαμένα κιλά, είναι μόνιμος εχθρός για τη δίαιτα. Είναι αρκετά συχνό … όσοι χάνουν όλα ή λίγα από τα περιττά τους κιλά να τα ξαναπαίρνουν ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα. Αυτό συμβαίνει, γιατί στις δίαιτες αστραπή όπως συχνά τις αποκαλούμε η απώλεια σωματικού βάρους οφείλεται κυρίως σε απώλεια υγρών μας, ενώ η αύξηση του σωματικού βάρους οφείλεται κυρίως στη αποθήκευση λίπους.

Οι άνθρωποι κάνουν δίαιτα πολλές φορές με λανθασμένο τρόπο. Θέλουμε τη λύση του προβλήματος τώρα, ασχέτως αν το πρόβλημα δημιουργήθηκε σε βάθος χρόνου. Για παράδειγμα ένα ωραίο πρωινό κόβουμε ξαφνικά το φαγητό σε μεγάλο βαθμό για να είμαστε αδύνατοι επειδή πλησιάζει το καλοκαίρι και θα πρέπει να εμφανιστούμε στην παραλία με μαγιό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αναγκάζουμε τον οργανισμό μας σε ένα βασανιστικό στρες, οδηγώντας στην απώλεια νερού και μυϊκού ιστού.

Ο οργανισμός μας όμως έχει σαν προτεραιότητα να αναπληρώνει τον μυϊκό ιστό στην πρώτη δυνατή ευκαιρία που θα του δοθεί. Μετά τους αυστηρούς αρχικούς περιορισμούς κατά την δίαιτα, ξεκινά η κατανάλωση τροφής χωρίς περιορισμούς, ο οργανισμός αντιδρά και έχει τάση στις λιπαρές τροφές που έχουν αυξημένο ενεργειακό φορτίο.
Παγίδα για την γρήγορη επανάκτηση του βάρους μας είναι και το γεγονός ότι οι περισσότεροι που κάνουν δίαιτες αστραπή στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τον νέο αδυνατισμένο εαυτό τους ξεχνούν το πρωινό γεύμα. Έτσι φυσικά δεν λειτουργεί σωστά η αίσθηση της όρεξης, με αποτέλεσμα να πέφτει κατακόρυφα η γλυκόζη του αίματος και συνεπώς να ανοίγει η επιθυμία μας για γλυκό ή για οτιδήποτε άλλο πρόχειρο φαγητό. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, εμείς οι ειδικοί επιμένουμε στη σημασία των πέντε τουλάχιστον μικρών γευμάτων την ημέρα, ούτως ώστε ο οργανισμός μας να παίρνει σε τακτά χρονικά διάστημα, περίπου κάθε 3 ώρες, την απαιτούμενη ενέργεια χωρίς να ψάχνεται για «διατροφικούς πειρασμούς».

Οι θερμίδες που πρέπει να προσλαμβάνουν οι άντρες ημερησίως είναι 2.800 Kcal, ενώ οι γυναίκες χρειάζονται περίπου 2.200 Kcal. Αυτά όμως ίσχυαν παλαιοτέρα τότε που η εργασία ήταν στενά συνδεδεμένη με τη σωματική καταπόνηση και επομένως ο μυϊκός ιστός είχε ανάγκη από περισσότερη ενέργεια. Σήμερα όμως το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων κάνει καθιστική ζωή ακόμη και την ώρα της εργασίας. Έτσι ο οργανισμός χρειάζεται σαφώς λιγότερες θερμίδες για να διατηρηθεί διαφορετικά θα παχύνει.

Επομένως για να διατηρήσει κάποιος το βάρος του πρέπει να αυξήσει τη σωματική του δραστηριότητα, διαφορετικά πρέπει να ελάττωση την θερμιδική πρόσληψη περίπου κατά 500 θερμίδες.

Πάντως, μεγάλη σημασία στη διατήρηση του ιδανικού του βάρους έχει και το πόσο δραστήριος και αθλητικός τύπος ήταν στην παιδική του ηλικία και κατά πόσο ήταν κανονικός στα κιλά του. Αυτό συμβαίνει γιατί έως τα έξι χρόνια της ζωής μας διαμορφώνεται ο αριθμός των λιποκυττάρων του σώματος μας. Συνεπώς ένα παχύσαρκο παιδί ως ενήλικας έχει περισσότερες αποθήκες λίπους και άρα περισσότερη ενέργεια σε σχέση με άλλους.

Η λύση επομένως είναι η αποφυγή της παιδικής παχυσαρκίας, η υιοθέτηση των αρχών της σωστής διατροφής με την παράλληλη εφαρμογή μιας ήπιας και ισορροπημένης δίαιτας με την ταυτόχρονη αύξηση της σωματικής μας δραστηριότητας.