Το μέλι και η ζάχαρη αποτελούν δυο εξ’ ίσου γλυκές επιλογές.
Ποια όμως αξίζει να προτιμήσουμε, ώστε να δώσουμε μια καλύτερη γεύση στο γλυκό ή το ρόφημα μας, και παράλληλα να ωφελήσουμε τον οργανισμό μας?
Πολλοί από εμάς νομίζουν ότι το μέλι είναι καλύτερο, διότι έχει μικρότερη ενεργειακή άξια, δηλαδή μας επιβαρύνει με λιγότερες θερμίδες. Όπως μας εξηγούν οι ειδικοί όμως, η συγκεκριμένη θεωρία αποτελεί έναν πολύ γλυκό.. μύθο.
Όπως μας αναφέρει ο κύριος Παρασκευάς Παπαχρήστος, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος ΜSc, 1 κουταλιά της σούπας μέλι αποδίδει 64 θερμίδες ενώ η αντίστοιχη ποσότητα ζάχαρης, 46 θερμίδες.
Παρ’ όλα αυτά, το μέλι και η ζάχαρη παρουσιάζουν σημαντικές διάφορες στη σύσταση τους. Και συγκρίνοντας τα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται σε αυτές τις δυο ουσίες, καταλαβαίνουμε ότι το μέλι είναι σαφώς πολυτιμότερο διατροφικά, απ’ ότι η ζάχαρη.
Η ζάχαρη είναι μια κενή τροφή, δηλαδή δεν περιέχει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, αλλά μόνο θερμίδες.
Από την άλλη πλευρά, όπως μας εξηγεί ο κύριος Παπαχρήστος, στο μέλι έχουν αναγνωρισθεί πάνω από 180 διαφορετικές ουσίες που το καθιστούν πολύτιμη τροφή. Περιέχει σε μικρές ποσότητες πρωτεΐνες, μέταλλα, ένζυμα και βιταμίνες.
Παράλληλα, οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες Α, C, Ε που περιέχει προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες, η ακετυλοχολίνη αυξάνει το ρυθμό λειτουργίας της καρδιάς μας, ενώ δυο ένζυμα, η καταλάση και υπεροξειδάση του προσθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες.
Επίσης το μέλι αποτρέπει τη δυσκοιλιότητα, καθώς επίσης περιέχει πρεβιωτικές ουσίες που αποτελούν τροφή για την ανάπτυξη των καλών βακτηρίων στο έντερο.
Και όπως καταλήγει ο κύριος Παπαχρήστος, το μέλι
ανακουφίζει από την αϋπνία αλλά και τον πονόλαιμο.
Το μέλι, προφανώς διαθέτει αρκετά πειστικά επιχειρήματα υπέρ του. Ακόμη κι αν δεν υπολείπεται σε θερμίδες λοιπόν, αξίζει να το τιμάμε με την επιλογή μας, και να πάψει να παραμένει ξεχασμένο στο ντουλάπι της κουζίνας μας…
Τρίτη, Ιουλίου 29, 2008
Τρίτη, Ιουλίου 15, 2008
ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
Tα τριγλυκερίδια αποτελούν μέρος των λιπιδίων του σώματος – όπως η γνωστή χοληστερίνη. Τα προσλαμβάνουμε από τις τροφές, αλλά τα παράγει και ο ίδιος ο ανθρώπινος οργανισμός – κυρίως στο ήπαρ και τον λιπώδη ιστό.
Ποιο είναι το προφίλ του ατόμου με υψηλά τριγλυκερίδια?
Σύμφωνα με τον κύριο Δημήτρη Τριανταφύλλη, Καρδιολόγο, το προφίλ δεν είναι μπορεί να προσδιοριστεί με σαφήνεια, αφού η παχυσαρκία, το φύλο ή η ηλικία, δεν θεωρούνται καθοριστικά. Παράλληλα, υπάρχει μια μεμονωμένη οντότητα κληρονομικής υπερτριλυκεριδαιμίας, η οποία τις περισσότερες φορές δεν θεωρείται σημαντικά επικίνδυνη.
Πέρα από τις μεμονωμένες εξαιρέσεις όμως, μια αυξημένη τιμή τριγλυκεριδίων, πρέπει μας αφυπνίσει. Ο κύριος Νικόλαος Σταθάτος, Ενδοκρινολόγος – Διαβητολογος, μας αναφέρει ότι οι σύγχρονες μελέτες υποστηρίζουν πως τα τριγλυκερίδια ευθύνονται για τη δημιουργία της αρωματικής πλάκας, με παρόμοιο τρόπο όπως η χοληστερίνη.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η κατάλληλη διατροφή μπορεί να μειώσει έως και το
20 % της τιμής των τριγλυκεριδίων του αίματος. Η κυρία Ελευθερία Ρεκλείτη,
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, μας αναφέρει πως για να αποφύγουμε την αύξηση των συγκεκριμένων λιπιδίων, θα πρέπει να περιορίσουμε το κορεσμένο λίπος – κυρίως από λιπαρά κρέατα, βούτυρο, κλπ, να αποφεύγουμε τις υπερβολές στον.. βραστό καφέ, καθώς έχει ενοχοποιηθεί και αυτός για υπερτριγλυκεριδαιμίες, και να περιορίσουμε το αλκοόλ. Ωστόσο ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί, κατά κανόνα επιτρέπεται. Τέλος, σε ότι αφορά στην οριστική απαγόρευση των αυγών, ανεξάρτητα από τις εξαιρέσεις, δεν ισχύει,. Η κυρία Ρεκλείτη, μας αναφέρει ότι μπορούμε να καταναλώνουμε, αλλά όχι πάνω από 2 – 3την εβδομάδα._
Ποιο είναι το προφίλ του ατόμου με υψηλά τριγλυκερίδια?
Σύμφωνα με τον κύριο Δημήτρη Τριανταφύλλη, Καρδιολόγο, το προφίλ δεν είναι μπορεί να προσδιοριστεί με σαφήνεια, αφού η παχυσαρκία, το φύλο ή η ηλικία, δεν θεωρούνται καθοριστικά. Παράλληλα, υπάρχει μια μεμονωμένη οντότητα κληρονομικής υπερτριλυκεριδαιμίας, η οποία τις περισσότερες φορές δεν θεωρείται σημαντικά επικίνδυνη.
Πέρα από τις μεμονωμένες εξαιρέσεις όμως, μια αυξημένη τιμή τριγλυκεριδίων, πρέπει μας αφυπνίσει. Ο κύριος Νικόλαος Σταθάτος, Ενδοκρινολόγος – Διαβητολογος, μας αναφέρει ότι οι σύγχρονες μελέτες υποστηρίζουν πως τα τριγλυκερίδια ευθύνονται για τη δημιουργία της αρωματικής πλάκας, με παρόμοιο τρόπο όπως η χοληστερίνη.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως η κατάλληλη διατροφή μπορεί να μειώσει έως και το
20 % της τιμής των τριγλυκεριδίων του αίματος. Η κυρία Ελευθερία Ρεκλείτη,
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, μας αναφέρει πως για να αποφύγουμε την αύξηση των συγκεκριμένων λιπιδίων, θα πρέπει να περιορίσουμε το κορεσμένο λίπος – κυρίως από λιπαρά κρέατα, βούτυρο, κλπ, να αποφεύγουμε τις υπερβολές στον.. βραστό καφέ, καθώς έχει ενοχοποιηθεί και αυτός για υπερτριγλυκεριδαιμίες, και να περιορίσουμε το αλκοόλ. Ωστόσο ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί, κατά κανόνα επιτρέπεται. Τέλος, σε ότι αφορά στην οριστική απαγόρευση των αυγών, ανεξάρτητα από τις εξαιρέσεις, δεν ισχύει,. Η κυρία Ρεκλείτη, μας αναφέρει ότι μπορούμε να καταναλώνουμε, αλλά όχι πάνω από 2 – 3την εβδομάδα._
ΗDL - Η "ΚΑΛΗ" ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ
Oι περισσότεροι γνωρίζουμε την χοληστερόλη HDL με το προσωνύμιο «καλή».
Η λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας, για να μεταφράσουμε τα αρχικά της, είναι το μόνο λιπίδιο που διατηρεί καλή φήμη.
Και αυτό γιατί δρα με διπλά ευεργετικό τρόπο.
Σύμφωνα με τον κύριο Χρήστο Ρόκκα, Επίκουρο Καθηγητή Καρδιοχειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η ΗDL αφ’ ενός μεταφέρει σωματίδια χοληστερόλης προς το συκώτι για να απεκκριθούν, και αφ’ εταίρου εμποδίζει την εναπόθεση τους στα τοιχώματα των αγγείων.
Πρόσφατη έρευνα της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Ιντιάνα μάλιστα, υπογράμμισε τον ρόλο της ως ανεξάρτητου προγνωστικού δείκτη μείζονος στεφανιαίου επεισοδίου.
Οι φυσιολογικές της τιμές είναι ανάμεσα στα 50 και τα 70 mg/dl. Πως όμως θα αυξήσουμε την τιμή της?
Σύμφωνα με τον κύριο Ροκκά, η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια του περιττού βάρους, και κυρίως η σωματική άσκηση, αποτελούν καθοριστικούς, θετικούς παράγοντες.
Ωστόσο, όπως συμπληρώνει η κυρία Μαρία Κλαδάκη, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που να την αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό, αν και είναι σίγουρα καλό να ακολουθούμε ισορροπημένη διατροφή.
Τέλος, τα φάρμακα που αυξάνουν την HDL, βασίζονται στην ουσία νιασίνη. Ωστόσο νέα σκευάσματα που δόθηκαν στην κυκλοφορία, όπως είναι η φαινοφιμπράτη ορίζουν νέα δεδομένα και σ’ αυτόν τον τομέα.
Η λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας, για να μεταφράσουμε τα αρχικά της, είναι το μόνο λιπίδιο που διατηρεί καλή φήμη.
Και αυτό γιατί δρα με διπλά ευεργετικό τρόπο.
Σύμφωνα με τον κύριο Χρήστο Ρόκκα, Επίκουρο Καθηγητή Καρδιοχειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η ΗDL αφ’ ενός μεταφέρει σωματίδια χοληστερόλης προς το συκώτι για να απεκκριθούν, και αφ’ εταίρου εμποδίζει την εναπόθεση τους στα τοιχώματα των αγγείων.
Πρόσφατη έρευνα της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Ιντιάνα μάλιστα, υπογράμμισε τον ρόλο της ως ανεξάρτητου προγνωστικού δείκτη μείζονος στεφανιαίου επεισοδίου.
Οι φυσιολογικές της τιμές είναι ανάμεσα στα 50 και τα 70 mg/dl. Πως όμως θα αυξήσουμε την τιμή της?
Σύμφωνα με τον κύριο Ροκκά, η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια του περιττού βάρους, και κυρίως η σωματική άσκηση, αποτελούν καθοριστικούς, θετικούς παράγοντες.
Ωστόσο, όπως συμπληρώνει η κυρία Μαρία Κλαδάκη, Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα τρόφιμα που να την αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό, αν και είναι σίγουρα καλό να ακολουθούμε ισορροπημένη διατροφή.
Τέλος, τα φάρμακα που αυξάνουν την HDL, βασίζονται στην ουσία νιασίνη. Ωστόσο νέα σκευάσματα που δόθηκαν στην κυκλοφορία, όπως είναι η φαινοφιμπράτη ορίζουν νέα δεδομένα και σ’ αυτόν τον τομέα.
ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ & ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗΣ
Oι στερόλες βρίσκονται –φυσικά – στα φυτικά έλαια, τους ξηρούς καρπούς και τα δημητριακά. Αποδεδειγμένα, συντελούν στην πτώση της «κακής» LDL χοληστερόλης, όταν καταναλώνονται σε ποσότητα 2 γραμμαρίων την ημέρα.
Μια ισορροπημένη διατροφή, καλύπτει λιγότερο από το ένα δωδέκατο των αναγκών αυτών. Έτσι, η βιομηχανία των τροφίμων, λίγα χρόνια πριν, κυκλοφορεί λειτουργικά τρόφιμα εμπλουτισμένα με στερόλες –κυρίως γαλακτοκομικά και δημητριακά . Πως δρουν αυτά? Συνοπτικά, μειώνουν την συνολική χοληστερόλη του αίματος, - καθώς και την «κακή» LDL, αφήνοντας όμως σε υψηλά επίπεδα την «καλή» HDL – πράγμα πολύ καλό για την υγεία.
Σύμφωνα με την κυρία Μαρία Κλαδάκη, Κλινική Διαιτολόγο – Διατροφολόγο, η συγκεκριμένη μείωση της χοληστερόλης μπορεί να φτάνει και το 9 – 20 %, ποσοστό που κρίνεται αρκετά σημαντικό.
Τα συμπληρώματα διατροφής με στερόλες δεν θεωρούνται τόσο αποτελεσματικά, όσο τα εμπλουτισμένα τρόφιμα.
Η κυρία Μαυρή Βαβαγιάννη, Αναπλ. Καθ. Χημείας τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών, μας αναφέρει ότι σύμφωνα με μελέτες, οι στερόλες δεν φαίνεται να είναι τόσο αποτελεσματικές όταν βρίσκονται με την «καθαρή» τους μορφή – όπως δηλαδή βρίσκονται στα συμπληρώματα, - όσο όταν βρίσκονται συγκεντρωμένες σε λιπαρά τρόφιμα.
Έτσι, τα πρώτα τρόφιμα με στερόλες ήταν μαργαρίνες και πλήρη γαλακτοκομικά. Η υψηλή κατανάλωση λιπαρών τροφίμων όπως αυτά όμως, θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα? Σύμφωνα με την κυρία Μαυρή – Βαβαγιαννη, οι υπερβολές σε τρόφιμα όπως η μαργαρίνη αντενδείκνυται σε άτομα με παχυσαρκία ή υπερλιπιδαιμίες. Γι΄ αυτό ας τηρήσουμε και πάλι το «μέτρο».
Όσο για το μέλλον? Η χρήση ουσιών όπως οι στανόλες, αλλά και η προσθήκη φυτικών στερολών σε τρόφιμα που περιέχουν χαμηλά λιπαρά, δείχνουν τις σύγχρονες, ευοίωνες κατευθύνσεις. Η προσθήκη στερολών με τη μορφή γαλακτώματος σε τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά – όπως τα άπαχα γαλακτοκομικά και τα δημητριακά κρίνεται από τους επιστήμονες ως ένα βήμα προς τη σωστά κατεύθυνση.
Τρόφιμα και συμπληρώματα υπόσχονται να συμμαχήσουν κατά της χοληστερόλης. Οι ειδικοί ωστόσο, επιμένουν ότι τα τρόφιμα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα φάρμακα…
Μια ισορροπημένη διατροφή, καλύπτει λιγότερο από το ένα δωδέκατο των αναγκών αυτών. Έτσι, η βιομηχανία των τροφίμων, λίγα χρόνια πριν, κυκλοφορεί λειτουργικά τρόφιμα εμπλουτισμένα με στερόλες –κυρίως γαλακτοκομικά και δημητριακά . Πως δρουν αυτά? Συνοπτικά, μειώνουν την συνολική χοληστερόλη του αίματος, - καθώς και την «κακή» LDL, αφήνοντας όμως σε υψηλά επίπεδα την «καλή» HDL – πράγμα πολύ καλό για την υγεία.
Σύμφωνα με την κυρία Μαρία Κλαδάκη, Κλινική Διαιτολόγο – Διατροφολόγο, η συγκεκριμένη μείωση της χοληστερόλης μπορεί να φτάνει και το 9 – 20 %, ποσοστό που κρίνεται αρκετά σημαντικό.
Τα συμπληρώματα διατροφής με στερόλες δεν θεωρούνται τόσο αποτελεσματικά, όσο τα εμπλουτισμένα τρόφιμα.
Η κυρία Μαυρή Βαβαγιάννη, Αναπλ. Καθ. Χημείας τροφίμων του Πανεπιστημίου Αθηνών, μας αναφέρει ότι σύμφωνα με μελέτες, οι στερόλες δεν φαίνεται να είναι τόσο αποτελεσματικές όταν βρίσκονται με την «καθαρή» τους μορφή – όπως δηλαδή βρίσκονται στα συμπληρώματα, - όσο όταν βρίσκονται συγκεντρωμένες σε λιπαρά τρόφιμα.
Έτσι, τα πρώτα τρόφιμα με στερόλες ήταν μαργαρίνες και πλήρη γαλακτοκομικά. Η υψηλή κατανάλωση λιπαρών τροφίμων όπως αυτά όμως, θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα? Σύμφωνα με την κυρία Μαυρή – Βαβαγιαννη, οι υπερβολές σε τρόφιμα όπως η μαργαρίνη αντενδείκνυται σε άτομα με παχυσαρκία ή υπερλιπιδαιμίες. Γι΄ αυτό ας τηρήσουμε και πάλι το «μέτρο».
Όσο για το μέλλον? Η χρήση ουσιών όπως οι στανόλες, αλλά και η προσθήκη φυτικών στερολών σε τρόφιμα που περιέχουν χαμηλά λιπαρά, δείχνουν τις σύγχρονες, ευοίωνες κατευθύνσεις. Η προσθήκη στερολών με τη μορφή γαλακτώματος σε τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά – όπως τα άπαχα γαλακτοκομικά και τα δημητριακά κρίνεται από τους επιστήμονες ως ένα βήμα προς τη σωστά κατεύθυνση.
Τρόφιμα και συμπληρώματα υπόσχονται να συμμαχήσουν κατά της χοληστερόλης. Οι ειδικοί ωστόσο, επιμένουν ότι τα τρόφιμα σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα φάρμακα…
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ
Μια στις 8 εγκύους με υποθυρεοειδισμό που δεν ελέγχθηκε, θα αποβάλλει το μωρό της, ενώ αρκετές άλλες κινδυνεύουν να γεννήσουν μωρό που θα έχει σοβαρή ανωμαλία σε κάποιο ζωτικό όργανο του σώματος του, όπως είναι ο εγκέφαλος, η καρδιά και οι νεφροί.
Ο έλεγχος των ορμονών καθ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα εξασφαλίσει την ασφάλεια του παιδιού και της μητέρας. Πως διαμορφώνεται η αγωγή στην έγκυο που ήδη νοσεί?
Σύμφωνα με τον κύριο Αναστάσιο Μόρτογλου, Ενδοκρινολόγο, Διευθυντή Τομέα Ενδοκρινολογίας – Μεταβολισμού σε ιδιωτικό νοσοκομείο, οι ανάγκες της γυναίκας σε θυροξίνη αυξάνουν σημαντικά, γι’ αυτό και κατά κανόνα χορηγείται επιπλέον δόση, κατά 10 - 50% ,- ανάλογα με την βαρύτητα του προβλήματος, την δεδομένη χρονική φάση, αλλά και την γενικότερη πορεία της εγκύου.
Πρόσφατες έρευνες στο εξωτερικό αλλά και τη χώρα μας άλλωστε, αναφέρουν ότι η αύξηση της θεραπευτικής δόσης της θυροξίνης κατά το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης των υποθυρεοειδικών προλαμβάνει επιπλοκές καθυστέρησης της ανάπτυξης του εμβρύου, πρόωρο τοκετό και προεκλαμψία.
Παράλληλα, πέρα από τα επίπεδα των ορμονών, που είναι σημαντικό να ελέγχονται συνεχώς με τις κατάλληλες αιματολογικές εξετάσεις, κρίνεται σκόπιμο να υπάρχει ιδιαίτερα συχνός και σχολαστικός υπερηχογραφικός έλεγχος, ώστε να παρατηρούνται όλες οι φυσιολογικές ή μη αυξομειώσεις του εμβρύου.
Συχνά η εγκυμοσύνη, από μόνη της, επιτείνει ενδεχόμενα προβληματα στον αδένα. Οι ορμονικές αλλαγές αυξάνουν τον όγκο του έως και 40 τοις εκατό. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος. Σύμφωνα με τον κύριο Αντώνη Κακουλάκη, Μαιευτήρα – Χειρουργό Γυναικολόγο οι φυσιολογικές μεταβολές στον οργανισμό της εγκύου – κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο, και αναφορικά με επίπεδα ορμονών όπως είναι τα οιστρογόνα και η χοριακή γοναδοτροπίνη, μπορεί να ενθαρρύνουν προβληματα του θυρεοειδούς σε γυναίκες με σχετική προδιάθεση.
Αντίθετα, φλεγμονώδεις νόσοι όπως οι Γκρέιβς και η Χασιμότο συχνά εκδηλώνουν ύφεση κατά την εγκυμοσύνη.
Υπερθυρεοειδισμός ή όζοι αντιμετωπίζονται κανονικά?
Ο κύριος Μόρτογλου μας αναφέρει ότι μια υπερθυρεοειδική γυναίκα που μπαίνει στην εγκυμοσύνη δεν χρειάζεται να τη διακόψει χωρίς λόγο. Απλώς, ο γιατρός της τροποποιεί την φαρμακευτική της αγωγή,
- δίνοντας της και ειδικά σκευάσματα όπως η προπυλθιουρακίλη – σε μικρές δόσεις, ακίνδυνες για το παιδί.
Παράλληλα, οι οζώδεις βρογχοκήλες χρειάζονται οπωσδήποτε σχολαστική παρακολούθηση, σε κάθε στάδιο της εγκυμοσύνης τους. Αν η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος επείγει, ο γιατρός θα δράσει με τρόπο αντίστοιχο με αυτόν που θα δρούσε και πριν την εγκυμοσύνη, όπως συμπληρώνουν οι εδικοί.
Μέχρι τη 10η εβδομάδα κύησης, το έμβρυο εξαρτάται αποκλειστικά από τις θυρεοειδικές ορμόνες της μητέρας. Ας μην το εκθέσουμε λοιπόν σε κινδύνους.
Ο έλεγχος των ορμονών καθ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα εξασφαλίσει την ασφάλεια του παιδιού και της μητέρας. Πως διαμορφώνεται η αγωγή στην έγκυο που ήδη νοσεί?
Σύμφωνα με τον κύριο Αναστάσιο Μόρτογλου, Ενδοκρινολόγο, Διευθυντή Τομέα Ενδοκρινολογίας – Μεταβολισμού σε ιδιωτικό νοσοκομείο, οι ανάγκες της γυναίκας σε θυροξίνη αυξάνουν σημαντικά, γι’ αυτό και κατά κανόνα χορηγείται επιπλέον δόση, κατά 10 - 50% ,- ανάλογα με την βαρύτητα του προβλήματος, την δεδομένη χρονική φάση, αλλά και την γενικότερη πορεία της εγκύου.
Πρόσφατες έρευνες στο εξωτερικό αλλά και τη χώρα μας άλλωστε, αναφέρουν ότι η αύξηση της θεραπευτικής δόσης της θυροξίνης κατά το πρώτο μισό της εγκυμοσύνης των υποθυρεοειδικών προλαμβάνει επιπλοκές καθυστέρησης της ανάπτυξης του εμβρύου, πρόωρο τοκετό και προεκλαμψία.
Παράλληλα, πέρα από τα επίπεδα των ορμονών, που είναι σημαντικό να ελέγχονται συνεχώς με τις κατάλληλες αιματολογικές εξετάσεις, κρίνεται σκόπιμο να υπάρχει ιδιαίτερα συχνός και σχολαστικός υπερηχογραφικός έλεγχος, ώστε να παρατηρούνται όλες οι φυσιολογικές ή μη αυξομειώσεις του εμβρύου.
Συχνά η εγκυμοσύνη, από μόνη της, επιτείνει ενδεχόμενα προβληματα στον αδένα. Οι ορμονικές αλλαγές αυξάνουν τον όγκο του έως και 40 τοις εκατό. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος. Σύμφωνα με τον κύριο Αντώνη Κακουλάκη, Μαιευτήρα – Χειρουργό Γυναικολόγο οι φυσιολογικές μεταβολές στον οργανισμό της εγκύου – κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο, και αναφορικά με επίπεδα ορμονών όπως είναι τα οιστρογόνα και η χοριακή γοναδοτροπίνη, μπορεί να ενθαρρύνουν προβληματα του θυρεοειδούς σε γυναίκες με σχετική προδιάθεση.
Αντίθετα, φλεγμονώδεις νόσοι όπως οι Γκρέιβς και η Χασιμότο συχνά εκδηλώνουν ύφεση κατά την εγκυμοσύνη.
Υπερθυρεοειδισμός ή όζοι αντιμετωπίζονται κανονικά?
Ο κύριος Μόρτογλου μας αναφέρει ότι μια υπερθυρεοειδική γυναίκα που μπαίνει στην εγκυμοσύνη δεν χρειάζεται να τη διακόψει χωρίς λόγο. Απλώς, ο γιατρός της τροποποιεί την φαρμακευτική της αγωγή,
- δίνοντας της και ειδικά σκευάσματα όπως η προπυλθιουρακίλη – σε μικρές δόσεις, ακίνδυνες για το παιδί.
Παράλληλα, οι οζώδεις βρογχοκήλες χρειάζονται οπωσδήποτε σχολαστική παρακολούθηση, σε κάθε στάδιο της εγκυμοσύνης τους. Αν η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος επείγει, ο γιατρός θα δράσει με τρόπο αντίστοιχο με αυτόν που θα δρούσε και πριν την εγκυμοσύνη, όπως συμπληρώνουν οι εδικοί.
Μέχρι τη 10η εβδομάδα κύησης, το έμβρυο εξαρτάται αποκλειστικά από τις θυρεοειδικές ορμόνες της μητέρας. Ας μην το εκθέσουμε λοιπόν σε κινδύνους.
ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ - ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Τόσο ιατροί όσο και καπνιστές πιστεύουν ότι ο ίδιος ο καπνιστής φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη διακοπή του καπνίσματος, καθώς και ότι η δύναμη της θέλησης του κάθε ανθρώπου μεμονωμένα είναι εξέχουσας σημασίας για μία επιτυχημένη απόπειρα. Ωστόσο, η δύναμη της θέλησης από μόνη της συνήθως δεν είναι αποτελεσματική.
Οι ιατροί δηλώνουν ότι χρειάζονται καλύτερη υποστήριξη, καλύτερους πόρους και βελτιωμένη εκπαίδευση για να βοηθήσουν με τη σειρά τους ασθενείς. Δεδομένα από τις έρευνες έδειξαν ότι 8 στους 10 ιατρούς επιζητούν αποτελεσματικά φάρμακα αλλά και επιπρόσθετη κατάρτιση προκειμένου να είναι σε θέση να παρέχουν στους ασθενείς τους τα απαραίτητα εναύσματα για να «κόψουν» το κάπνισμα. Πως όμως θα μπορέσουμε να το πετύχουμε?
4 στους 10 γιατρούς ομολογούν ότι δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς τους να διακόψουν το κάπνισμα. Η ενημέρωση χαρακτηρίζεται πολύτιμη. Δεν αρκεί ωστόσο. Κάποιοι θα διακόψουν το κάπνισμα μόνο όταν βιώσουν τις επιπτώσεις στην υγεία τους.
Η κυρία Σερένα Τόνσταντ, Διευθύντρια του Τμήματος Προληπτικής Καρδιολογίας, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Όσλο στη Νορβηγία, είναι χαρακτηριστική στο παράδειγμα της. «Έχω έναν συνάδελφο στη δουλειά που έπαθε καρδιακή προσβολή, και το έκοψε την ίδια μέρα. Πολλοί εμφραγματίες αποφασίζουν να το κόψουν αμέσως, αφού βιώνουν μια σοβαρότατη συναισθηματική εμπειρία», μας λέει.
Ζητούμενο όμως είναι να προλάβουμε κινδύνους όπως το έμφραγμα.
Αν αντέξουμε ένα χρόνο χωρίς τσιγάρο, έχουμε πετύχει το μεγάλο βήμα. Βασική συμβουλή ωστόσο είναι και η καθιέρωση ενός.. σχεδίου δράσης.
Ο Κύριος Χέιδεν Μακ Ρόμπι, Εκπρόσωπος Έρευνας Διακοπής Καπνίσματος του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, μας αναφέρει. «Αυτό που ξέρουμε είναι ότι πολλοί μη πλέον καπνιστές θα το ξαναρχίσουν σε λίγες βδομάδες. Όσοι όμως το κόψουν για έναν χρόνο, έχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες να μην το ξαναρχίσουν ποτέ.» Και συνεχίζει.«Η καλύτερη συμβουλή? Θέστε ένα πρόγραμμα δράσης. Αποσαφηνίστε την ημέρα που θα το κόψετε, πάρτε ψυχική βοήθεια, και υποστηριχθείτε από τα ειδικά φάρμακα, ώστε να κάνετε μια επιτυχημένη προσπάθεια.»
Τρεις χρυσοί κανόνες εκτιμάται ότι οδηγούν στην οριστική διακοπή. Η ενημέρωση, η ψυχική στήριξη, και τα ειδικά σκευάσματα.
«Υπάρχουν πολλά σκευάσματα που μειώνουν την εξάρτηση», διευκρινίζει ο κύριος Χάμφρει Τέιλορ Διευθυντής Μονάδας Κλινικών Ερευνών. Και συμπληρώνει, «Το καλύτερο δεν είναι ένα από αυτά. Όλα κάνουν έργο.»
Τσίχλες, δερματικά επιθέματα και άλλα φάρμακα, υποστηρίζουν τον επίδοξο πρώην καπνιστή. Ίσως η προσωπική θέληση όμως, να αποτελεί ένα από τα «ισχυρότερα» φάρμακα.
Όσο για το μέλλον, το εμβόλιο κατά της νικοτίνης που ανακοίνωσαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ορλάντο, εφαρμόζεται ήδη πειραματικά.
Οι ιατροί δηλώνουν ότι χρειάζονται καλύτερη υποστήριξη, καλύτερους πόρους και βελτιωμένη εκπαίδευση για να βοηθήσουν με τη σειρά τους ασθενείς. Δεδομένα από τις έρευνες έδειξαν ότι 8 στους 10 ιατρούς επιζητούν αποτελεσματικά φάρμακα αλλά και επιπρόσθετη κατάρτιση προκειμένου να είναι σε θέση να παρέχουν στους ασθενείς τους τα απαραίτητα εναύσματα για να «κόψουν» το κάπνισμα. Πως όμως θα μπορέσουμε να το πετύχουμε?
4 στους 10 γιατρούς ομολογούν ότι δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς τους να διακόψουν το κάπνισμα. Η ενημέρωση χαρακτηρίζεται πολύτιμη. Δεν αρκεί ωστόσο. Κάποιοι θα διακόψουν το κάπνισμα μόνο όταν βιώσουν τις επιπτώσεις στην υγεία τους.
Η κυρία Σερένα Τόνσταντ, Διευθύντρια του Τμήματος Προληπτικής Καρδιολογίας, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Όσλο στη Νορβηγία, είναι χαρακτηριστική στο παράδειγμα της. «Έχω έναν συνάδελφο στη δουλειά που έπαθε καρδιακή προσβολή, και το έκοψε την ίδια μέρα. Πολλοί εμφραγματίες αποφασίζουν να το κόψουν αμέσως, αφού βιώνουν μια σοβαρότατη συναισθηματική εμπειρία», μας λέει.
Ζητούμενο όμως είναι να προλάβουμε κινδύνους όπως το έμφραγμα.
Αν αντέξουμε ένα χρόνο χωρίς τσιγάρο, έχουμε πετύχει το μεγάλο βήμα. Βασική συμβουλή ωστόσο είναι και η καθιέρωση ενός.. σχεδίου δράσης.
Ο Κύριος Χέιδεν Μακ Ρόμπι, Εκπρόσωπος Έρευνας Διακοπής Καπνίσματος του Πανεπιστημίου του Όκλαντ, μας αναφέρει. «Αυτό που ξέρουμε είναι ότι πολλοί μη πλέον καπνιστές θα το ξαναρχίσουν σε λίγες βδομάδες. Όσοι όμως το κόψουν για έναν χρόνο, έχουν πολλές περισσότερες πιθανότητες να μην το ξαναρχίσουν ποτέ.» Και συνεχίζει.«Η καλύτερη συμβουλή? Θέστε ένα πρόγραμμα δράσης. Αποσαφηνίστε την ημέρα που θα το κόψετε, πάρτε ψυχική βοήθεια, και υποστηριχθείτε από τα ειδικά φάρμακα, ώστε να κάνετε μια επιτυχημένη προσπάθεια.»
Τρεις χρυσοί κανόνες εκτιμάται ότι οδηγούν στην οριστική διακοπή. Η ενημέρωση, η ψυχική στήριξη, και τα ειδικά σκευάσματα.
«Υπάρχουν πολλά σκευάσματα που μειώνουν την εξάρτηση», διευκρινίζει ο κύριος Χάμφρει Τέιλορ Διευθυντής Μονάδας Κλινικών Ερευνών. Και συμπληρώνει, «Το καλύτερο δεν είναι ένα από αυτά. Όλα κάνουν έργο.»
Τσίχλες, δερματικά επιθέματα και άλλα φάρμακα, υποστηρίζουν τον επίδοξο πρώην καπνιστή. Ίσως η προσωπική θέληση όμως, να αποτελεί ένα από τα «ισχυρότερα» φάρμακα.
Όσο για το μέλλον, το εμβόλιο κατά της νικοτίνης που ανακοίνωσαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ορλάντο, εφαρμόζεται ήδη πειραματικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)